Παυλίνος

I

Άγιος της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, μαζί με τον Βενέδημο και τον Ηράκλειο. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Μαΐου. Kαταγόταν από την Αθήνα, που ήταν και ο τόπος διαμονής του.

II

(Paulinus). Όνομα ιστορικών προσώπων.

1. Αρειανός που πέθανε το 331. Ήταν συμμαθητής του Άρειου. Διετέλεσε αρχικά επίσκοπος Τύρου και έπειτα μητροπολίτης Αντιοχείας, μετά τον εκθρονισμό του Ευσεβίου από τους Αρειανούς (330).

2. Γραμματέας του Αμβροσίου, επίσκοπου στο Μεδιόλανο (Μιλάνο). Mε προτροπή του Αυγουστίνου συνέγραψε τον βίο του επισκόπου. Το κείμενο είναι δημοσιευμένο στη Λατινική Πατρολογία του Migne. Ελληνική μετάφραση του 8ου αι. έχει καταχωρηθεί στα Ανάλεκτα ιεροσολυμιτικής σταχυολογίας (τόμος 1ος, Πετρούπολη 1891) από τον Α. Παπαδόπουλο-Κεραμέα.

3. Πατριάρχης Ακυληΐας. Τον εκτιμούσε ιδιαίτερα ο Κάρολος ο Μέγας. γι’ αυτό και του ανέθεσε να βρει τρόπο για να εξασφαλίσει τον τερματισμό των θρησκευτικών διαφωνιών. Ο Π. γεννήθηκε περί το 726 και χειροτονήθηκε πατριάρχης της Ακυληΐας το 776. Ο Π. εργάστηκε για την εξάπλωση του χριστιανισμού στην Κορινθία και τη Στυρία. Από τα έργα του αξιολογότερο είναι η μελέτη του Sacro Syllabus, ανασκευή αιρετικών διδασκαλιών. Έγραψε επίσης και ποιήματα, όπως το θρησκευτικού περιεχομένου Regula fidei Πέθανε το 804.

4. Π. ο Νέλας (353 – 431). Εκκλησιαστικός συγγραφέας. Διετέλεσε διοικητής της Καμπανίας, αλλά σύντομα παραιτήθηκε για να ασχοληθεί με τη φιλολογία. Έγινε χριστιανός το 390. Μετά την προσχώρησή του στον χριστιανισμό αποσύρθηκε για μερικά χρόνια στα κτήματά του στην Καμπανία και μετά πήγε στην Ισπανία. Εκεί τέλεσε τους γάμους του με τη Θηρεσία, αξιόλογη γυναίκα της εποχής της, και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Το 395, αφού μοίρασε σχεδόν όλη την περιουσία του στους φτωχούς, εγκαταστάθηκε στη Νέλα ως φρουρός του εκεί τάφου του μάρτυρα αγίου Φήλικα, πάτρονά του, που τον είχε σώσει από την κατηγορία ότι ήταν αδελφοκτόνος. Το 409, μετά τον θάνατο του επισκόπου Νέλας Παύλου, τον διαδέχθηκε και στη θέση αυτή έμεινε έως τον θάνατό του.

Ο Π. ήταν και συγγραφέας, αλλά από τα έργα του διασώθηκαν μόνο 50 επιστολές και μερικά ποιήματα. Το ύφος του ήταν απλό και αρμονικό και η ποίησή του μαρτυρά γνήσιο ποιητικό ταλέντο. Τα κείμενα αυτά καταχωρήθηκαν στη Λατινική Πατρολογία του Migne.